Op een vrijdagavond trekken we naar Niel om het op te nemen tegen de nummer 1 in onze reeks. Er wordt al wat gegeeuw in de auto en tijdens het omkleden. Dat belooft. Beginnen we op te warmen, merkt Anja correct op dat we spelen op ‘zjwabberringen’ en ‘pannenkoekenborden’. Wie schrijft Van Dale aan om die nieuwe woorden op te nemen in het woordenboek?
We beginnen 5min vroeger dan gepland (“ah, oei, ‘t is geen volleybalmatch voor ons?”, dixit Flames) aan de wedstrijd. Een ref die niemand (her)kent zal onze match fluiten. Nieuw bloed fluit goed, het meeste was fair 😊
We spelen nog meer dan anders een match van de bal goed rond te spelen. In de eerste quarter worden de 6 scores door 6 verschillende speelsters gemaakt, waaronder gewone shots, een driepunter en een vrijworp. Als dat geen team spirit en gevarieerd spel is! We komen op 8 – 11.
Q2 gaat ons wat minder goed af. Doorheen de hele match gebeuren er wel wat ongelukjes. De bal wordt random weggegooid, er lopen tegenspeelsters tegen onze arm waardoor het lijkt op een slapstick scene, Karen haar enkel lijkt even rubber en geeft nul steun, Evelien vliegt op indrukwekkende manier op de grond alsof ze een getraind worstelaar is in de World Wrestling Entertainment. Door een stevigere defense komen we maar 2x tot scoren. Q2 9 – 4, we gaan in halftime met 17 – 15. Spannend is het wel, ondanks de lage score.
Onze ‘gevreesde’ derde quarter is dat al een paar matchen niet meer. Deze match wordt het zelfs onze beste 10 minuten. We zitten duidelijk in onze 2e (of 3e) adem en blijven goed rondspelen. De flames beginnen lastig te worden. Begrijpelijk na de 6 – 17 pandoering van jewelste.
Gelukkig voor ons worden ze vooral lastig op elkaar en reageren ze het niet af of op ons. Allee. Toch een beetje, want ze gaan nogal snel voor de 5 ploegfouten waardoor we regelmatig vrijworpen krijgen en 2 van hun speelsters met 5 fouten naar de bank vliegen. Verder roepen ze naar elkaar, wordt de bank boos op het feit dat een speler/ coach vooral zichzelf laat spelen ook al komt ze deze match nul keer tot scoren (tov haar 3-puntknallers van andere matchen). *Dramaaaa* (lees in hoog stemmetje). Anyway, wij trekken er ons niks van aan, laten dan balleke goed rond gaan, langer dan 24 sec ook want er is toch geen klok, we blijven kalm en komen voldoende tot scoren. Onze laatste 4 punten komen van vrijworpen. Eindstand 36 – 42. We hebben zomaar eventjes de nummer 1 in onze reeks geklopt, en dat op een vrijdagavond. Mooie afsluiter van het seizoen. Nu nog diezelfde spirit houden voor de halve finale van de beker volgende week!
Comments