Na ons verlies vorige week tegen een ploeg uit de derde afdeling waren we misschien wat beginnen twijfelen, maar nu weten we het weer zeker: ’t es nog al nie noar de wubbe. Vijf trainingen en een bekermatch waren voldoende om ons weer helemaal scherp te stellen na een inactiviteit van anderhalf jaar. En de stamgasten zullen het geweten hebben. Vorig seizoen hadden we de heenmatch nog verloren tegen hen, maar ze waren nu maar met zes en hunne Wesley was er niet bij. Die kwam rijkelijk laat toch nog binnen, maar eigenlijk was het kalf toen al verdronken.
Na een gelukte ‘A’ bij de opsprong knalde Davy een driepunter binnen en Dirk wist in het eerste kwart al vier (!) bommen binnen te gooien. Snel naar 13-0 en op het einde van het eerste kwart stonden de bezoekers al 23-7 achter. Toen begonnen we plots fastbreaks te lopen en dan moest de grote Davy-show nog beginnen. Onder het goedkeurende oog van zijn moeder, zijn vrouw en zijn toekomstige dochter (jawel we hadden drie supporters) scoorde hij vlak voor rust zijn vijfde bom. 48-16 bij de rust: wedstrijd gespeeld. Bij ons ging alles vanzelf, en bij de stamgasten lukte werkelijk niks.
Op de koop toe ontbond PJ zijn duivels in het derde kwart. Het moet wel gezegd dat de stamgasten ondanks de groeiende achterstand sportief bleven en amper begonnen te zagen. We wisten natuurlijk ook allemaal dat een topref als Gillis met al zijn ervaring zijn 77e verjaardag niet zou laten vergallen door een bende amateursporters. Hij had trouwens een goeie mop voorbereid voor bij de opworp: “Ik wens jullie goeie refs dit seizoen, maar dat zal waarschijnlijk niet gebeuren!” Tiens, waar heb ik die mop nog gehoord… Ahja, enkele jaren geleden, van de Gillis.
Enfin, de match kabbelde voort in de tweede helft, we liepen nog wat fastbreakskes en Davy sloot de match af door zijn zesde driepunter binnen te knallen terwijl hij naar zijn vrouwtje knipoogde. 89-38 winst, we zullen al beginnen nadenken of we een reeks gaan stijgen als we kampioen zijn. In een seizoen dat we ook de schaal binnenhalen, zullen we moeilijk kunnen weigeren zeker. Met een toptalent als Davy erbij, spelen we in eerste ook kampioen met de vingers in de neus, en dan moet Rik nog terugkomen uit blessure. Op naar volgende week, voor een match tegen… de stamgasten…