De eerste match van het nieuwe decennium. We hadden weer 2 weken niet gebasket en allemaal veel truffels gekocht en weinig doorverkocht en dus veel truffels gegeten. Ook de feestdagen zijn traditioneel niet bevorderlijk voor een goeie conditie. Op de koop toe kon Dirk vandaag niet komen, naar verluidt wegens een laat nieuwjaarsfeestje bij bompa Lauwaet. Een mens zou voor minder beginnen panikeren dat we met te weinig zouden zijn, maar kijk, de wonderen zijn de wereld nog niet uit: we waren zowaar met negen spelers. Met de coach en de voorzitter erbij waren we dus met 11, we hadden zelfs kunnen voetballen. Jerre zijn ouders hadden de oversteek gemaakt naar het verre Mechelen en waren zoals ze dat noemen de 12e man. Tegenstander van dienst waren een zwerm sympathieke Chineesjes en een grote vriendelijke Chinese reus uit het oosterse Willebroek. Zoals het de 1e quarter van een nieuw jaar betaamt, was het niet om aan te zien. Enkel Jerre nam onder impuls van de spionkop een flitsende start. De enige ploegmaat die ook kon scoren in het eerste kwart was Tim, weliswaar een score met een cirkeltje rond. Onze Aziatische vrienden waren precies ook eens goed naar de frituur geweest tijdens de feestdagen want ze begonnen al even overweldigend als wij: 9-8 na Q1… Wie dacht dat we het ergste gezien hadden, kwam bedrogen uit. Na enkele minuten knoeien van onze kant en vrolijk fastbreaks lopen van de andere kant stond het plotsklaps 12-25. Tijd om over te schakelen naar zone defence. Dat leek te werken, maar aanvallend bleven we knoeien. Leendert besloot de ploeg op sleeptouw te nemen en bracht ons eigenhandig terug op 7 punten maar met een lucky Chinese driepunter op het einde van de eerste helft gingen we toch rusten met 19-29. Enkele heethoofden in het publiek begonnen met bekertjes bier te gooien en konden maar net gekalmeerd worden door onze delegé. In het derde kwart was er eindelijk beterschap. Deels door onze betere defence (we lieten ze maar 10 punten maken), en deels/vooral door Leendert die 12 van de 18 punten voor zijn rekening nam. De 2 punten achterstand gaven ons weer hoop voor het vierde kwart. Matthias begon zich eindelijk ook te moeien onder de borden en pakte uit met een aantal belangrijke scores, rebounds en blocks. Hij maakte al zijn negen punten in het vierde kwart. Waar we vorig seizoen op Echo nog werden afgemaakt door de grote vriendelijke Chinese reus werd Echo nu afgemaakt door de grote agressieve West-Vlaamse reus. Time-out en balbezit met nog 23 seconden te spelen en 54-54 gelijk. Leendert zou de bal krijgen en ofwel de match zelf afmaken ofwel Matthias aanspelen. Na lang dribbelen besloot hij zelf naar de goal te gaan maar de Chinese reus stond in de weg. Zijn step-back shot viel jammer genoeg op de ring, maar onze reus Matthias kon de rebound wegplukken. Zijn binnenlegger legde hij jammer genoeg niet binnen. Toen hij opnieuw de rebound dreigde te pakken, plukte Jerre de bal zowat uit zijn handen en legde hem wel binnen. Vlak voordat de buzzer ging. Of vlak erna? Of 3 seconden erna, zoals een 8-tal Chinezen beweerde? Hun protest mocht niet baten, en de scheidsrechters gunden ons onze overwinningsviering. Oef! Slechte match, maar gelukkig met goeie afloop. Het was wel een belangrijke overwinning want met 4 gewonnen en 4 verloren matchen heisen we ons stilaan naar de middenmoot van de reeks. Laten we zo voortdoen binnen 2 weken tegen Arendonk. Nog één voetnoot: wat mij betreft kunnen we Echo nomineren voor de sportiviteitsprijs. Zeer sympathieke ploeg, en zelfs na het discutabele einde van de wedstrijd bleven ze sportief in het verlies. Hoewel we natuurlijk niet weten wat ze allemaal over ons hebben gezegd in hun moedertaal…
Comments