Matchen tegen Makeba, we hebben er al een aantal memorabele gespeeld. Deze keer toch maar zonder DJ en zonder de mannen in het eerste kwart 20 punten voorsprong te laten bijeenknallen. Wel meteen een domper voor de wedstrijd: Jerre was terug. De bal zou weer serieus gemonopoliseerd worden en het was eraan te zien dat de coach met hem was meegereden want toppers Leendert en Cyrille moesten plots op de bank beginnen. In het eerste kwart ging het alvast wat gelijker op dan in de heenmatch. De makebanen speelden zowaar een systeem, onze coach zag groen van jaloezie. Maar Uwe deed zijn vorige week verworven bijnaam (Uwe Majesteit) alle eer aan en hield ons met 6 punten in de wedstrijd. Met 17-14 was alles nog mogelijk. In het tweede kwart vielen de rijke stinkerds uit Brasschaat echter stil en sloeg de motor van de boerkes uit Hombeek aan. Flitsend basketbal, zelfs fastbreaks, en we sloten de eerste helft af met een lang uitgesponnen aanval gevolgd door een rake bom van Dirk en bijhorende schreeuw (die iedereen intussen goed meekeelt). Luc begon al lichtjes te zweten van al die bordjes die hij had moeten omdraaien. Gelukkig had de tegenstander wel compassie met hem, ruststand 38-24. Omdat Eddy meestal begint te mekkeren als we de tegenstander traditioneel terug in de match laten komen in het derde kwart, deden we dat nu eens niet. Voor zo’n voorzitter gaan we tenslotte door het vuur. En ook voor supporter Maarten (de Zwitser), die ons dacht te komen uitlachen maar niet anders kon dan toegeven dat we een fantastische ploeg zijn. Davy twijfelde nu geen seconde meer telkens hij een centimeter ruimte kreeg en duwde het mes nog wat dieper in de Brasschaatse wonde. Cyrille begon zich na zijn acht blocks nu ook in offence te moeien en Leendert verdeelde en heerste. Plots kwam Maarten (de West-Vlaming) binnen, trok een truitje met nummer twee aan, dunkte een no-look alley-oop pass van Uwe achterwaarts binnen en verdween weer terug naar huis. Zijn babysit kostte namelijk 5 euro per uur en hij wou geen euro meer betalen. Op het einde bleek dat hun nummer 9 dacht dat Makeba staat voor Marginale Kerels Basket en hij handelde daar dan ook naar, maar we begrijpen dat als je het seizoen begint met een 9 op 9 en daarna 7 matchen op rij verliest, je ook wel eens je verstand, euh ik bedoel geduld verliest. We speelden de match geduldig uit, gunden Davy zijn verdiende twintiger, Luc iets minder bordjes-omdraai-stress en ons allemaal een heerlijke warme… pisstraal. Nadien werd er gezellig nagepraat in onze stamkroeg in Leest, bleek dat Eddy het dan toch niet zo tof vond dat we de tegenstander niet hadden laten terugkomen (onthouden voor volgende keer mannen) en vonden we elkaar in de teleurstelling dat de schaal eigenlijk geen schaal is. En Bart? Die zag dat zijn jonge ploegmaten het goed deden vandaag, en spaarde zich voor wanneer het echt nodig is. En, na twee Carolus Classics en een thee citroen, broedde hij op een plan, een snood plan, een groots plan, een plan dat de toekomst van Hoje 30+ ingrijpend zou veranderen. Maar dat, beste lezers, is voor het volgende verslag…
top of page
bottom of page
Comentários