De spanning is te snijden in sporthal Den Willecom, waar afgeladen volle tribunes met ingehouden adem de ontknoping van de wedstrijd volgen: 75-74 voor Jong Buizegem 2 met nog 10 seconden op de klok. Keiharde defence van Stijn leidt tot een slechte pass die wordt onderschept door Jerre. Hij past naar Maarten L., die de bal wilt over dribbelen maar struikelend tegen de grond gaat. Dirk pikt de bal op en twijfelt geen seconde, met een hoge boog vliegt de bal richting ring… volledig ernaast… Maar! Daar torent in de rebound Matthias boven drie verdedigers uit en dunkt de bal binnen, net op het moment dat de buzzer gaat. De zaal ontploft! Luc en Mark vallen in elkaars armen en zetten de polonaise in terwijl Schlagermuziek door de boxen knalt, de stunt van de eeuw in het vriendenverbond is een feit!
NEE!! Badend in het angstzweet schrikt Eddy wakker uit zijn nachtmerrie. Het zou toch niet waar zijn? Snel loopt hij naar beneden, start zijn Commedore 64 op, en een klein uurtje later bevestigt de site van de KAVVV wat hij eerder die avond zelf had gezien: 75-60 voor Jong Buizegem. Oef, de logica was geresepecteerd. Geen extra match, geschuif met wedstrijdkalenders of nog meer gezaag over gemiste promoties. Hij kon terug rustig gaan slapen en nog even mijmeren over afgelopen avond…
De voorbereiding was zeer stresserend verlopen na een hele reeks afzeggingen. Gelukkig maakte Maarten L. zijn wederoptreden na een lange revalidatie. Of het toeval was dat hij net daarvoor de wedstrijd had uitgekozen die Bart zou missen? Wie zal het zeggen... Toch zag het er naar uit dat we maar aan 4 hele en nog 2 halve spelers zouden geraken. Op het laatste moment bood Ben (die stiekem nog in de Whatsapp groep zit) zich aan om ons uit de nood te helpen. De zucht van opluchting van Maarten was hoorbaar geweest tot in Hombeek.
Een groot deel van de elementen van Eddy’s bovenstaande droom waren wel accuraat: de sterke defence van Stijn, inside dominantie van Matthias en Jerre, het gevecht met de bal en zijn eigen voeten van Maarten, de gemiste shots van Dirk, de twijfelachtige muzieksmaak van de thuisploeg… Voeg daarbij nog de welgekomen versterking van Bert en Ben. Alles samen was dit ruim voldoende om het Jong Buizegem zeer lastig te maken. Ze konden echter rekenen op hun derde klasser (jawel, een speler van Anderlecht die vlot weet te scoren, het kan) om hen in de match te houden. Hij zou de hele wedstrijd niet vervangen worden, dat wilt al wat zeggen. We verbruikten wel veel energie, en dat werd in de loop van het tweede kwart cash betaald met een aantal balverliezen, waarvan Buizegem profiteerde om een kloofje te slaan op fastbreak. Maar op slag van rust driepunterde Ben ons terug in de wedstrijd.
In de tweede helft bleven we aanklampen, tot grote frustratie van hun coach, en ondanks een ref die er een persoonlijke show van maakte in plaats van de vele fouten op Matthias en Jerre te bestraffen. Op het einde van het derde kwart brachten Jerre en Ben ons zelfs even op voorsprong. Dit was het sein voor hun derde klasser om de bal meer op te eisen en het evenwicht te herstellen (hetgeen hem ook lukte omdat zijn ploegmaats hem goed wisten te vinden, het moet gezegd). In de loop van het vierde kwart liepen onze batterijen stilaan leeg, en de shotters van Jong Buizegem profiteerden van het beetje extra ruimte dat ze kregen om een kloof te slaan. Die gaven ze niet meer uit handen, en dat was het einde van ons bekerverhaal…
Conclusie: Een eervolle nederlaag tegen de ploeg die het vriendenverbond de voorbije jaren heeft gedomineerd. We hebben het hen moeilijk gemaakt met onze lengte en door goed als ploeg te spelen, meer konden we niet doen denk ik (hoewel Matthias vond dat we hadden kunnen winnen als we compleet waren geweest). Een dikke merci aan Ben in ieder geval, zonder hem zou het er allicht heel anders hebben uit gezien. Op naar de volgende!
Bron: https://www.facebook.com/pg/Nightmare-Basketball-Club-1093758504079454/about/
Comments