Het Koninklijke Antwerpse Vriendenverbond experimenteert dit seizoen met een nieuw competitieformat: de ene helft van de ploegen speelt al zijn wedstrijden thuis, de andere helft alles op verplaatsing. Helaas werd Hoje ingedeeld in die tweede groep en dus trok een equipe van 7 spelers, 1 coach, 1 Eddy en 0 Lucs naar het verre Laakdal. Daar wachtte ons een prachtige arena, met glanzend parket en blinkende ringen. Uiteraard werden wij naar het oudere, meer afgeleefde veldje achterin het sportcomplex gestuurd. Oud en afgeleefd, het was niet enkel toepasselijk op de zaal maar meer daarover straks.
Hoje schoot verschroeiend uit de startblokken. Nog-altijd-gelegenheidscoach (maar meer daarover straks) Bart pakte uit met zijn nu-al-legendarische-verstikkende-zone-verdediging. De tegenstand was compleet van slag en in geen tijd stond een tienpuntenkloof op het bord.
Ook de jongens (nou ja) uit Laakdal speelden in een zone maar ook aanvallend was Hoje op de afspraak. Voor wie de NBA volgt: de Phoenix Suns van Mike D’Antoni en Steve Nash raakten beroemd door hun ‘7 seconds or less’ tactiek, binnen de 7 seconden een shotpoging wagen. Hoje van zijn kant experimenteert tegen een zone al een aantal jaar met de ‘2 passes or less’ tactiek. Voor één keer werd die speelwijze echter met veel overtuiging overboord gegooid en ging de bal vlotjes van de strongside naar de weakside en terug. Het leverde bij momenten knap basket op, de talrijke niet-meegereisde supporters hadden er ongetwijfeld van genoten.
(Even tussendoor: de schrijver van dit verslag beseft de ironie in het feit dat hij vaak zelf de hoofdschuldige is voor de 2 passes or less tactiek)
Uit vorig verslag herinneren we ons dat Jerre toen tijdens de week een loopje deed en als beloning prompt een plek op de bank toegewezen kreeg. Deze week zette Ken het op een doordeweekse dag op een lopen. Hij trok tijdens het werk een iets te enthousiaste spurt, en de gevolgen bleven niet uit. Een kuitblessure dwong hem om in het tweede kwart de strijd te staken. De les die we hieruit meenemen: tijdens de week gaan lopen, brengt alleen maar onheil mee. Niet doen dus!
De thuisploeg kreeg even wat hernieuwde moed toen ze een Hoje-speler mankend naar de kant zagen gaan maar die moed veranderde al snel in vrees toen de Laakdal-mannen tijdens de rust gelegenheid-coach Bart in de gaten kregen. Bart gooide rustig een balletje en dat ging vlot. En toen hij na een paar minuten zijn trui aan de kant gooide, nam de angst in de Laakdalse rangen toe. Het zou toch niet waar zijn… zou er onder het t-shirt ook nog een geel-blauw truitje met nummer 8 zitten? Zou dit de dag zijn dat de scherpschutter van Hoje verrassend vroeg zijn rentree zou maken…? Nee, zover kwam het nog niet. Maar week na week komt de come-back dichterbij. De tegenstand weze gewaarschuwd.
Over oud en afgeleefd moesten we het nog hebben: de scheidsrechters begonnen zich in de tweede helft wat te ergeren aan de faire gang van zaken op het veld en besloten dan maar zelf de boel wat op te poken. De dubbele fout werd nog eens vanonder het stof gehaald - het ultieme zwaktebod van een scheidsrechter die te weinig van basket kent om te zien wie nu eigenlijk een fout maakt. Bert was tot tweemaal toe het slachtoffer van de overijverige refs en om de gemoederen wat te kalmeren bracht coach Bart dan maar Cyrille op het veld. Uiteraard een verstandige keuze.
De boomlange Laakdalse center smukte tussen de commotie door zijn statistieken wat op maar veel zoden bracht het niet aan de dijk. Jerre reet vakkundig de zone-verdediging van de thuisploeg open om Cyrille het knapste punt van de match aan te bieden en er werden ook nog een paar drietjes gescoord. Helaas niet door Dirk, zijn shot wilde niet meer vallen en dus lanceerde hij zijn kenmerkende ‘KOMAAN’ dan maar bij scores van zijn teammaats. Echte ploegspeler die Dirk, had Hoje hem maar gehad in de beker, daar zouden die 20-jarigen uit tweede landelijke nog niet mee thuis geweest zijn…
In het vierde kwart gebeurde nog maar weinig noemenswaardig. Het winnen wordt voor Hoje stilaan zo’n gewoonte dat er van euforie in de kleedkamer nauwelijks sprake was. We onthouden vooral dat Hoje in de wedstrijden waar Dirk op het veld komt, tot nu toe ongeslagen blijft, dat je Cyrille makkelijk van de wijs brengt met een foute positionering in een rij pissijnen, dat Ken blijkbaar zijn maandloon in zakken kleingeld krijgt en dat Leendert als er payconic moet betaald worden op mysterieuze wijze zijn gsm-ontvangst kwijt is. Kortom: het was een fijne trip naar Laakdal. Die matchen op verplaatsing zijn zo slecht nog niet.
Uw verslaggever Leendert
Comments